Paniek voor een prik en diabetes: een onmogelijke combinatie
Pieter is negen jaar oud en heeft diabetes sinds hij anderhalf is. Dat betekent voor hem leven met een insulinepomp en sensor op de arm. Met een apparaatje wordt de insulinewaarden gemeten, zodat de insuline bijgestuurd kan worden. En diabetes betekent ook héél vaak geprikt moeten worden. En daar zit nu een heel acuut en dringend probleem: Pieter heeft een enorme prikangst ontwikkeld. Vooral voor de prik die 1x per 2 weken moet. Afgelopen keer was de paniek zo inmens groot, dat het vier uur duurde voordat de prik lukte.
Stress in het hele gezin
Het hele gezin heeft last van de enorme stress door de prikangst. En de prik moet over een week weer plaatsvinden en iedereen heeft er nu al buikpijn van. Pieter heeft gespecialiseerde hulp van Diabeter en daar was het advies om EMDR te doen. Helaas is er een heel lange wachtlijst. En er is nog maar één week voordat het volgende prikmoment is en het prikken gaat om levensbelang.
Acute situatie vereist andere aanpak
Als ik het verhaal van de moeder van Pieter aan de telefoon hoor, besluit ik dat ruimte maak in mijn agenda voor deze acute situatie. Zelf heb ik ook flinke prikangst gehad en weet hoe heftig en naar dat voelt in je lijf. En deze jongen moet heel vaak prikken, om in leven te blijven, dus ik vermoed dat de stress en het lijden heel erg groot zijn.
Een situatie als deze vraagt om een andere aanpak. In plaats van eerst een oudergesprek en daarna een eerste kindsessie, ga ik nu meteen met vader en Pieter in gesprek. Pieter laat ik een tekening maken over de afgelopen keer prikken dat door iedereen als heel erg naar is ervaren. En ik geef uitleg over EMDR. Al na een paar dagen later komt Pieter weer voor de eerste EMDR sessie. Terwijl ik hem op het recente heftige prikmoment laat focussen, leid ik zijn brein af met tikjes in de koptelefoon, met oogbewegingen, met zachte tikjes op knieën en handen. Het brein wordt zo gestimuleerd om de nare ervaring alsnog te verwerken.
Een eigen plan
Als de spanning flink afgenomen is, ontspannen we even met een spelletje. En Pieter bedenkt een eigen plan voor het prikmoment. Hij wil graag zelf het moment aan geven dat papa mag prikken. En hij wil een timer zetten van 20 minuten en in die tijd leuke muziek op zetten. Papa moet sowieso na de timer gaan prikken, bedenkt Pieter zelf.
Prikangst overwonnen
Een week later komt Pieter terug met een heel grote lach op zijn gezicht: de prik was helemaal goed gegaan. Na 19 minuten kon de prik gezet worden en daarna was er tijd voor leuke dingen. Wat een opluchting voor het hele gezin!
Na nog een paar EMDR sessies heeft Pieter zijn prikangst overwonnen. Hij kan weer verder met zijn leuke, eigen leven waar diabetes onderdeel van is, maar zonder de prikangst.
Meer weten?
Heeft jouw kind last van een belemmerende (prik)angst? Wil je weten wat ik voor jou en jouw kind kan betekenen? Neem dan contact op, ik sta je graag te woord!