In de praktijk zijn allerlei materialen aanwezig zoals speelgoed, verkleedkleren, knutselspullen. En er is pannenkoekenmix. Kinderen kiezen zelf de activiteit en ik als therapeut integreer de therapie daarin. Het bakken van pannenkoeken is daar een heel mooi voorbeeld van. Pieter (7 jaar) had trek in pannenkoeken, dus gingen we aan de slag.
Pieters klacht was dat hij soms heel boos werd, zo boos dat hij op de grond ging liggen of zijn ouders schopte of sloeg. En dat terwijl Pieter eigenlijk een hele lieve, vriendelijke jongen is en zich schaamde voor zijn boze buien. En de ouders van Pieter hadden medelijden met hem en deden er alles aan om zijn boze buien te voorkomen.
Misschien dat je je nu afvraagt hoe het bakken van pannenkoeken bijdraagt aan het oplossen van de boosheid? Pieter bleek het heel moeilijk te vinden om zelf oplossingen te bedenken en voelde zich vaak hulpeloos en werd dan boos!
Voordat Pieter kon smullen van zijn zelfgemaakte pannenkoeken, had hij heel wat oplossingen te bedenken. Zo moest hij eerst een pan, kookstel en bestek regelen en beslag maken. En toen bleek de olie op. Gelukkig bedacht Pieter ook daar weer een oplossing voor: hij ging het gewoon zelf even regelen bij de naschoolse opvang in het gebouw. Heel dapper, als je bedenkt dat hij paar weken eerder alleen op fluistertoon praatte bij vreemden.
Met het bakken van pannenkoeken heeft Pieter ervaren dat hij zelf heel goed oplossingen kan bedenken en uitvoeren. En dat hij om hulp kan vragen als dat nodig is, in plaats van zich hulpeloos te voelen en boos te worden. Zijn ouders merkten dat Pieter veel zelfstandiger werd en vrolijker werd. In een uurtje pannenkoeken bakken had Pieter zijn (aangeleerde) hulpeloosheid omgezet in zelfredzaamheid!